Τα άτομα με καταθλιπτική διάθεση έχουν την τάση να επικεντρώνονται, στις εσωτερικές δυσάρεστες διαθέσεις τους. Τότε ακριβώς είναι που το άτομο νιώθει φυλακισμένο σε ένα κακό όνειρο όπου δεν μπορεί να ξεφύγει. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι να βασιλεύουν τα συναισθήματα της νωθρότητας και ανημπόριας, τα οποία ξεκινούν με τη σειρά τους, έναν νέο καταστροφικό κύκλο καταθλιπτικότητας.

Έχουμε τη ροπή να υπερβάλλουμε τις δυστυχίες μας, να αναμασούμε τις αποτυχίες μας και τις απογοητεύσεις όπως και να προσδοκούμε τις χειρότερες καταστροφές.

Η ψυχοθεραπεία βοηθά το άτομο να εμβαθύνει και να εκφράσει στο μέγιστο τις σκέψεις και τα συναισθήματα που το αφορούν. Στόχος της ψυχοθεραπείας είναι η υιοθέτηση μιας ρεαλιστικής στάσης, απαλλαγμένη από εξαναγκασμούς, επικεντρωμένη στο εδώ και τώρα, δηλαδή στη πραγματικότητα. Το άτομο έρχεται στη ψυχοθεραπεία «για να μιλήσει για τα προβλήματα του», «να μιλήσει για τη σύντροφο του», «να μιλήσει για τη μητέρα και τον πατέρα του», «να μιλήσει για την ίδια του τη ζωή».

Για όλα αυτά που είναι εικονικά παρόντα στο μυαλό του ατόμου και για τα οποία θέλει να εκφραστεί. Η ψυχοθεραπεία βοηθά το άτομο να εκφράσει τον κόσμο του, ώστε να ανακαλύψει στο εδώ και τώρα τις συναισθηματικές συνέπειες των διαφόρων δεσμεύσεων του και να σκεφτεί τον αντίκτυπο που έχει πάνω του η πραγματικότητα.

Έχει ανάγκη να δομήσει μια κεντρική θεωρία για τον εαυτό του, που θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως σημείο αναφοράς στο μέλλον .Τελικά ο θεραπευόμενος έχει την ανάγκη να κοιτάξει και να θαυμάσει τον εαυτό του, το μόνο πραγματικό σύντροφο που τον συνοδεύει σε όλη του τη ζωή.